ارتفاع این پارتیشن‌ها معمولاً بین ۲.۵ تا ۳.۵ متر در نظر گرفته می‌شود، اما در فضاهای بلندتر، می‌توان با استفاده از اتصالات تقویت‌شده و فریم‌های مستحکم‌تر ارتفاع بیشتری ایجاد کرد.

میزان مقاومت به متریال انتخابی بستگی دارد. اگر از MDF  با ضخامت ۱۶ تا ۲۵ میلی‌متر یا شیشه سکوریت ۸ تا ۱۰ میلی‌متری استفاده شود، این پارتیشن‌ها مقاومت قابل قبولی در برابر ضربه و فشار دارند. با این حال، برای محیط‌هایی که نیاز به استحکام بالاتر دارند، پارتیشن دوجداره پیشنهاد می‌شود.

یکی از رایج‌ترین مدل‌های این پارتیشن‌ها، ترکیب شیشه و MDF است. در این مدل، بخش پایینی از MDF  و بخش بالایی از شیشه شفاف، مات یا سندبلاست ساخته می‌شود که همزمان حریم خصوصی و نورپردازی مناسبی را ایجاد می‌کند.

به‌ صورت استاندارد، این مدل عایق صوتی بالایی ندارد. اما برای کاهش انتقال صدا می‌توان از نوارهای درزگیر، شیشه لمینت یا لایه‌های جاذب صدا در ساختار MDF استفاده کرد.

در طراحی‌های مدرن، مدل‌های ماژولار این پارتیشن‌ها امکان جابه‌جایی و تغییر چیدمان را دارند. این ویژگی به کمک اتصالات قابل جدا شدن، پنل‌های کشویی و فریم‌های متحرک ایجاد می‌شود و برای محیط‌هایی که نیاز به تغییرات مداوم دارند، گزینه‌ای ایدئال محسوب می‌شود.